Sebepsiz yere yaşandı ya hani her şey akıp gidercesine, amaçsız, boş ufuklarda kovalarken sen mutluluğu, ben senin kalbinin en kuytu limanlarına sığınıp seni bekledim.
Rüzgarlı günlerim oldu, dalgalarla boğuştuğum günler.. beni alıp sürükleyen tayfunlar değildi senden uzaklaştıran, senin kalbinde esen rüzgarlardı.
Hani bir balıkçıydı ya zaman, ve bende bir olta.. sürekli zamanın savurduğu, yaşamı sadece bir misina kadar ince bir ipliğe bağlı olan ben... ne tayfunlar durdurabildi ne fırtınalar, ama zaman daha hırslı, daha acımasızdı her zaman.
Ne durmak bildi, ne geçmek... belkide hayatımın en güzel yıllarıydı seni özleyerek geçirdiğim zamalar.Pişman değilim...
...hani beklersin de gelmez ya o beklenen günler, her gece özlemle geçerken, uykularında, rüyanda bile onu sayıklarken o senin farkında olmaz ya, işte öyle seviyorum seni, tek bir bakış, tek bir dokunuş, tek bir söz bile parçalamaya yeterken yüreğini, göremediğin bir sevgilidir denizler senin için.Şimdi ben balıkçıyım, yani zaman.. zaman artık benim kontrolümde , hani hep şu geri almak istediğin zaman.. Peki zamanı geri almak mümkün mü ???